Pocztówka z Wadowic – reprint z pocz. XX w.

Reprint karty pocztowej, przedstawiający budynek wadowickiego kościoła parafialnego, znajdującej się w zbiorach Muzeum Miejskiego.

Najstarsza wzmianka o wadowickim kościele pochodzi z 1325. Wadowice były wtedy filią parafii w Mucharzu. Decyzją biskupa z 1335 kościół wadowicki włączono do parafii Woźniki.

Pierwszy kościół był niewielką drewnianą świątynią. W 1440 spłonął podczas wielkiego pożaru miasta. Na jego zgliszczach, w połowie XV wieku wzniesiono murowany kościół. Z tego okresu pochodzi obecne dwuprzęsłowe prezbiterium zamknięte prostą ścianą i nakryte sklepieniem krzyżowo – żebrowym.

Kolejny pożar miasta z 18 maja 1726 nie oszczędził również kościoła. W latach 1792–1798 wybudowano nowy w stylu późnobarokowym, z zachodnią fasadą frontową zwieńczoną wieżą z baniastym hełmem. 29 września 1808 odbudowany kościół został konsekrowany przez ówczesnego ordynariusza diecezji krakowskiej – księdza biskupa Andrzeja Rawę – Gawrońskiego.