Kazimierz Rauch

Urodził się w 1949 r. w Wadowicach. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Obecnie emeryt. Od dziecka lubił rysować i malować. Prywatne lekcje malarstwa pobierał najpierw u Felicji Świtalskiej, potem u Ludwika Jacha – juniora, który stał się jego mistrzem i przewodnikiem duchowym. Maluje na desce, płycie pilśniowej, płótnie.
Posługuje się pędzlem, szpachlą, szmatą, scyzorykiem, szczotką, grzebieniem. Preparuje kolorowe grunty, często nadając kitem odpowiednią fakturę. Jego obrazy są mroczne, ciemne, ale nie pozbawione koloru nawet w partiach głębokiego cienia, rozświetlanego delikatnymi plamami światła. Ulubione tematy to pejzaże, ruiny starych rozsypujących się domów, fragmenty strychów, piwnic, pomieszczeń gospodarczych ze zgromadzonymi zużytymi
sprzętami. Ulubiona technika to laserunki. W swoich obrazach stara się przekazać atmosferę, klimat poprzez przejście od światła do cienia. Jest członkiem KPT „Beskidnicy”. Uczestniczył w wystawach zbiorowych Klubu w latach 1972, 1979, 1980 i 1989. Miał też wystawy indywidualne w 1982 r. w Wadowickim Domu Kultury, w Krakowskim Klubie Dziennikarzy „Pod gruszą”. W wojewódzkim Przeglądzie Malarstwa Nieprofesjonalnego
w Bielsku-Białej w 1985 roku nagrodzony został jedną z pięciu równorzędnych nagród.