Izabela Lichwiarska
IZABELA LICHWIARSKA
ur. 1994 r.
wykształcenie artystyczne: wyższe artystyczne
uprawia: grafika
udział w poprzednich wystawach: po raz pierwszy
Absolwentka studiów graficznych na Uniwersytecie Śląskim. Z zamiłowania grafik, co miało swój początek w uprawianiu grafiki cyfrowej i fotomontaży. Zajmuje się projektowaniem graficznym, projektowaniem systemów identyfikacji i informacji wizualnej, opakowań i etykiet, layoutu stron internetowych oraz artystyczną grafiką cyfrową. Wybrane osiągnięcia: uczestnictwo w publikacji wydawnictwa „Skłonności do ostrości”, zakwalifikowanie do wystawy VII Biennale Plakatu Społeczno – Politycznego w Oświęcimiu, udział w wystawie prac studentów i absolwentów Instytutu Sztuki w Cieszynie „Stan posiadania”, udział w wystawie pokonkursowej „Grafiki inspirowanej twórczością Stanisława Wyspiańskiego”, udział w wystawie zbiorowej prac studentów Instytutu Sztuki w Cieszynie „Pomiędzy – Pustostan” podczas IV Przeglądu Twórczości Studentów A Rt+, zakwalifikowanie do wystawy konkursu na Małą Formę Graficzną, towarzyszącemu Międzynarodowemu Triennale Grafiki w Cieszynie.
Prace zgłoszone do udziału w wystawie:
- Plac zabaw – cykl grafik, grafika cyfrowa 50×70 cm
- Plac zabaw – cykl grafik, grafika cyfrowa 50×70 cm
- Plac zabaw – cykl grafik, grafika cyfrowa 50×70 cm
Plac zabaw – cykl grafik, Izabela Lichwiarska – Grafika cyfrowa, 50 x 70 cm
Głównym tematem pracy jest plac zabaw i jego przestrzeń, kształtowana na podstawie wycinków jego rzeczywistości. Wyposażenie placu zabaw jest jego podstawowym elementem – bez nich plac zabaw nie mógłby funkcjonować, czy też istnieć. Pojedyncze elementy, zwykle widziane przez nas trójwymiarowo, namacalnie, kolorowo, mają w przypadku tych prac inny wymiar.
Ich wydzielenie z rzeczywistości polega na tym, że mówią do nas nie obrazem, pięknem, kształtem, fakturą, tylko swoją przedmiotowością, przedstawione jako obiekt w centrum białej kartki papieru.
Wyraziste, mocne podziały poziomów i pionów, kontrasty czerni i bieli, w jakiej te wyprowadzone formy są ukazane, mają za zadanie przedstawić szczególną estetykę kształtów na placu zabaw jakiej nasze oczy nie dostrzegają w realnej rzeczywistości.
Przekaz silnych znaków w tych pracach jest nośnikiem przekształcenia form rzeczywistych w nieuchwytne, enigmatyczne metafory – indywidualne obiekty, pozbawione funkcji, jaka istnieje w przestrzeni miejsca, z którego pochodzą. Z tytułowym placem zabaw powiązane są wyłącznie tym, że rozpoznajemy, czym były fizycznie – przed nami stają się jednak bezpośrednimi, dosadnymi formami, mającymi swoje własne życie, bez opowieści o miejscu pochodzenia.
